Dag 6 & 7 - Van Hermanus naar Oudtshoorn

Dag 6 – Vertrek Hermanus, Kaap Agulhas en aankomst La Plume
Vandaag staan we vroeg op omdat we een flink stuk moeten rijden, het verste van de hele reis, zo’n 350 kilometer. We rijden over hele grote bergpassen, langs rivieren en weilanden. Het landschap verandert de hele tijd en dat is erg mooi om te zien. Helaas is de weg af en toe erg hobbelig en het lijkt soms alsof we in een achtbaan zitten. We maken onderweg een tussenstop bij het absoluut zuidelijkste puntje van het continent Afrika. Veel mensen denken dat Kaap de Goede Hoop het zuidelijkste punt is maar dat klopt niet. Het is geen heel spannende plek om te komen, er staat een vuurtoren en een berg stenen met een informatiebord. De zee is ruig, het waait en we maken wat foto’s. Wel een lekker plekje om even uit te waaien. Daarna een snel drankje bij een tentje in het dorp. We rijden weer verder want we moeten nog ver! Uiteindelijk komen we rond 5 uur aan iets buiten Oudtshoorn. Het is een prachtig oud landhuis, ingericht alsof er zo mensen uit de 19de eeuw binnen kunnen lopen. Helaas zien we er niet veel van omdat we maar 1 nachtje blijven. We eten wel SUPER lekker, struisvogelbiefstuk. Daarna snel slapen, want morgen gaan we weer verder!

Dag 7 – La Plume (Oudtshoorn) naar Belvidere Manor (Knysna)
Als we de volgende morgen opstaan is het gras bevroren en hangt de dauw nog in de lucht. We ontbijten lekker en stappen dan ons bussie in. We gaan vervolgens naar de Cango Caves. We krijgen een rondleiding door het grottenstelsel dat bestaat uit verschillende kamers en gangen. De gids legt uit dat stalactieten ontstaan uit druppelend water vanaf boven en stalacmieten ontstaan door de druppels die vanaf boven vallen. Als stalactieten en stalacmieten lang worden en samenkomen wordt het een pilaar. De grot zit in een berg en dus boven de grond en is daardoor niet heel nat. Wel is de luchtvochtigheid heel erg hoog en dat is te merken met ademhalen. De eerste kamer werd gevonden door een Nederlander. Hij moest zich laten neerdalen met een touw. Om na te bootsen hoe donker het toen moet zijn geweest hing er een klein oranje lampje achter in de grot. De gids deed het licht uit en liet zo dus zien hoe het toen was met alleen een klein olielampje. Je kon nog een adventure tour doen maar dan moest je door tunnels van ongeveer 12 meter lang en 50 cm breed kruipen dus besloten we dat maar niet te doen. Daarna nog even koffie gedronken in de zon op het terras en souvenirs gekocht in het winkeltje.
We wilden eigenlijk nog naar een struisvogel farm maar we hadden geen tijd voor een tour, dus zijn we onderweg even gestopt langs het weiland van een farm. We werden verrast door hoe groot een struisvogel is en wat de struisvogel deed. Als geluid blaast hij zijn keel op met zijn mond gesloten waardoor er een soort koeien geluid ontstaat. Volgens mij was de struisvogel een beetje boos dat we stonden te kijken en deed daarom een laatste dansje voor ons. Daarna vertrokken we naar het stadje George om te lunchen. Wij hadden genoeg van onze ouders die alleen maar zochten naar koffie. We hadden boodschappen gedaan voor broodjes en daarna koffie gehaald voor de ouders. We waren opzoek naar een plek om te lunchen en vonden het wel prima bij het eerste tankstation. Onze ouders vonden het een probleem dat ze niet konden zitten en wilden daarom persé naar de overkant waar ze bij het andere tankstation wel picknicktafels hadden. Wij gingen zitten op de stoeprand klaar om te eten toen de ouders het bussie in gingen, op naar de overkant. Wij bleven gewoon zitten om te wachten totdat ze ons kwamen ophalen. Lieke ging ondertussen met haar geld dan nog maar wat te eten halen. Na even kwam het bussie terug met Jos erin om ons op te halen. Aan de overkant toen ons broodje gegeten, ouders zittend aan een picknicktafel en kinderen op de schommels. Ik had eindelijk even tijd om te voetballen met mijn nieuwe bal. Daarna eindelijk door gereden naar Knysna. Toen we aankwamen werden we geleid naar het eerste huisje. Omdat ons van te voren verteld was dat er vier huisjes voor twee personen zouden zijn waren we verrast door de grootte van het huis. Binnen geleid door een vrolijke man genaamd Jeffrey kwamen we er achter dat het een huis voor vier personen was. Hij vertelde ons dat het twee huisjes voor vier waren en twee huisjes voor zes. We besloten om ieder viertal, ouders en kinderen, een zes persoons huisje te nemen. Snel vuur gemaakt in de openhaard en alle kacheltjes aan gezet. Samen met Guusje even snel het terrein verkend, langs het zwembad op naar de pier van de lagune. ’s Avonds eten bij het restaurant op het terrein “The Bell Tavern”. Super lekker eten en veel keuze. Jeffrey werkte daar ook en was super (grappig) als gastheer. Super lekkere toetjes en gezellig kaarten met veel gelach. De avond gezellig afgesloten bij de openhaard in ons zes persoons huisje.