Dag 16 en 17 - van Sodwana bay naar Swaziland
Door: Lieke en Sarah
Blijf op de hoogte en volg Ouwelandjes & van der Wielen
10 Augustus 2015 | Zuid-Afrika, Mbazwana
Dag 16
Deze morgen stonden de wekkers wat later in onze huisjes en gingen we allemaal ons gangetje met opstaan. Aan het ontbijt evetjes overleg gehad over de eventuele snorkelcruise vandaag. Jos had al geinformeerd en het leek ons allemaal wel een goede manier om deze dag te vullen. De cruise word gepland, maar later wordt hij uit het niets vervroegd. In de plaats van half twaalf, moeten we nu om half elf al op de boot; stressen dus om de spullen te pakken en richting de snorkelschool te gaan. Daar hebben we allemaal snorkels, flippers en wetsuits gepast en gekregen. Hier ontmoeten we DomTom en hij rijdt met ons mee en wijst ons de weg naar het strand. Hier komen we bij een tentje waar we onze snorkelspullen aantrekken en kennismaken met Johan. Hij was onze snorkelguide en ging met ons mee op de boot. Als we onszelf allemaal in onze wetsuits hebben gehesen, gaan we richting een knalgele boot. We worden het water ingereden door een tractor en klimmen met moeite allemaal in het bootje. Goed vasthouden aan de touwen om door de redelijk ruwe golven te komen. Het plan was eerst om naar de 5mile reef te gaan, en te kijken wat we daar zagen. Als het daar niks was zouden we naar het 2mile reef gaan. Op weg naar het 5mile reef spotten we redelijk dichtbij de kust een aardig grote groep dolfijnen! Ze zijn prachtig en springen goed hoog door de golven. We proberen ze door middel van rondjes varen en de motor ophalen wat dichterbij te krijgen, maar dit mislukt helaas. Het blijft dus bij kijken, en van zwemmen met dolfijnen komt het dus niet. Johan vertelt ons dat het slim is om terug te gaan naar 2mile reef als we nog het water in willen om daadwerkelijk te snorkellen. Dit doen we dan ook. Het water is warm en we zijn snel van de boot af als deze stil ligt. In het water is er echter weinig te zien. Van het reef zien we niks, het water was te troebel. Ook zijn er geen visjes te bekennen. Ondanks dit alles was het leuk om te snorkellen en onder water fotos te nemen en te zwemmen. We worden allemaal de boot in getrokken (er zelf in klauteren was toch lastiger dan gedacht) en krijgen een lolly van onze schipper. Hiermee varen we terug naar ons beginstrand. Onszelf snel uit de wetsuits getrokken, het bloed weer door de afgeknelde armpjes. Een paar van ons tóch nog even snel de zee in om te zwemmen. Het miezerde de hele tijd op zee al een beetje, maar nu het echt begint te regenen besluiten we terug te gaan naar ons geliefde busje. Terug bij de lodges, rustig aangedaan en boodschapjes gehaald. De lunch (met pindakaas!) gaat er goed in na het snorkelen. We pappen de rest van de middag wat aan en gaan allemaal onze gangetjes. Sarah en ik dutten de hele middag door, en worden wakker als de rest al aan de bar rugby zit te kijken. We eten weer bij het restaurant van Sodwana Bay Lodge en nemen we afscheid van Eugeniana. De rest van de avond houden we ons bezig met rikken, set, ligretto, drankjes en krijgen we een goede bijles over Zuid-Afrika van Graham. We keren na een lange dag terug naar onze huisjes en duiken allemaal onze bedjes in, om uitgerust te zijn voor de volgende dag.
Dag 17
Vandaag gaan we naar Swaziland. Om 09.00 's ochtends al verlieten we Sodwana Bay Lodge. Eerst nog even afscheid nemen van Graham en met hem op de foto. De rit van vandaag is een lange, 270km. De navigatie gaf aan dat we hier zo'n 5 uur over zouden doen (uiteindelijk niet gelukt). We hadden op de tomtom ingevoerd de snelste weg te nemen, wat betekende niet dat we niet over de snelweg gingen maar een 'shortcut' namen. Helaas waren de eerste 40 kilometers een en al ellende; dirt road na dirt road. Helemaal door elkaar geschud en best chagrijnig bereikten we dan eindelijk (!) de normale weg daarna.
Bij de grens van Swaziland moesten we onze paspoorten laten zien en kregen we 2 stempels; 1 voor het verlaten van Zuid Afrika en 1 voor het binnengaan van Swaziland. We rijden Swaziland in en volgen 124 kilometer lang dezelfde weg. De eerste indruk is dat dit een erg arm land is. De omgeving van de weg waarop we rijden is een beetje troosteloos en eentonig. Overal kleine huisjes en op grote schaal. Wel leuk is dat de mensen, en vooral veel kindjes, hier ons toezwaaien.
Rond half 4 's middags komen we eindelijk aan bij het Mlilwane Wildlife Sanctuary (uiteindelijk dus 6,5 uur over de rit gedaan). We verblijven midden in de bush bush. Overal zijn dieren en geluiden. Onderweg naar onze
onderkomens, wat nog eens 3,5km over een dirtroad is, komen we langs water waar 2 mega grote krokodillen liggen. Zó dichtbij en mega vet!
De parents hebben de cottage, een huis met fenomenaal uitzicht. De dochters mogen in rieten hutjes slapen, ook leuk. Lekker basic en prima bedjes. Wel veel herrie omdat het riet niet echt isolerend is... Gelukkig hebben we een badkamertje aan het hutje gebouwd! Over het grasveld voor de groep hutjes lopen hertjes en ook everzwijnen. Bij het huis van de ouders worden Ellen en Thilly er even op gewezen dat de dieren hier de baas zijn. Een everzwijn met kleintjes valt hun aan omdat ze op haar weg staan. Snel rennen ze weg, stiekem (sorry) ziet het er grappig uit.
We eten in het restaurant van het park, prima maar niet super. Daarna is er nog een swazi dans maar dat vonden we niet zo heel boeiend. We sluiten de avond af met Ligretto en chillen bij het kampvuur.
Deze morgen stonden de wekkers wat later in onze huisjes en gingen we allemaal ons gangetje met opstaan. Aan het ontbijt evetjes overleg gehad over de eventuele snorkelcruise vandaag. Jos had al geinformeerd en het leek ons allemaal wel een goede manier om deze dag te vullen. De cruise word gepland, maar later wordt hij uit het niets vervroegd. In de plaats van half twaalf, moeten we nu om half elf al op de boot; stressen dus om de spullen te pakken en richting de snorkelschool te gaan. Daar hebben we allemaal snorkels, flippers en wetsuits gepast en gekregen. Hier ontmoeten we DomTom en hij rijdt met ons mee en wijst ons de weg naar het strand. Hier komen we bij een tentje waar we onze snorkelspullen aantrekken en kennismaken met Johan. Hij was onze snorkelguide en ging met ons mee op de boot. Als we onszelf allemaal in onze wetsuits hebben gehesen, gaan we richting een knalgele boot. We worden het water ingereden door een tractor en klimmen met moeite allemaal in het bootje. Goed vasthouden aan de touwen om door de redelijk ruwe golven te komen. Het plan was eerst om naar de 5mile reef te gaan, en te kijken wat we daar zagen. Als het daar niks was zouden we naar het 2mile reef gaan. Op weg naar het 5mile reef spotten we redelijk dichtbij de kust een aardig grote groep dolfijnen! Ze zijn prachtig en springen goed hoog door de golven. We proberen ze door middel van rondjes varen en de motor ophalen wat dichterbij te krijgen, maar dit mislukt helaas. Het blijft dus bij kijken, en van zwemmen met dolfijnen komt het dus niet. Johan vertelt ons dat het slim is om terug te gaan naar 2mile reef als we nog het water in willen om daadwerkelijk te snorkellen. Dit doen we dan ook. Het water is warm en we zijn snel van de boot af als deze stil ligt. In het water is er echter weinig te zien. Van het reef zien we niks, het water was te troebel. Ook zijn er geen visjes te bekennen. Ondanks dit alles was het leuk om te snorkellen en onder water fotos te nemen en te zwemmen. We worden allemaal de boot in getrokken (er zelf in klauteren was toch lastiger dan gedacht) en krijgen een lolly van onze schipper. Hiermee varen we terug naar ons beginstrand. Onszelf snel uit de wetsuits getrokken, het bloed weer door de afgeknelde armpjes. Een paar van ons tóch nog even snel de zee in om te zwemmen. Het miezerde de hele tijd op zee al een beetje, maar nu het echt begint te regenen besluiten we terug te gaan naar ons geliefde busje. Terug bij de lodges, rustig aangedaan en boodschapjes gehaald. De lunch (met pindakaas!) gaat er goed in na het snorkelen. We pappen de rest van de middag wat aan en gaan allemaal onze gangetjes. Sarah en ik dutten de hele middag door, en worden wakker als de rest al aan de bar rugby zit te kijken. We eten weer bij het restaurant van Sodwana Bay Lodge en nemen we afscheid van Eugeniana. De rest van de avond houden we ons bezig met rikken, set, ligretto, drankjes en krijgen we een goede bijles over Zuid-Afrika van Graham. We keren na een lange dag terug naar onze huisjes en duiken allemaal onze bedjes in, om uitgerust te zijn voor de volgende dag.
Dag 17
Vandaag gaan we naar Swaziland. Om 09.00 's ochtends al verlieten we Sodwana Bay Lodge. Eerst nog even afscheid nemen van Graham en met hem op de foto. De rit van vandaag is een lange, 270km. De navigatie gaf aan dat we hier zo'n 5 uur over zouden doen (uiteindelijk niet gelukt). We hadden op de tomtom ingevoerd de snelste weg te nemen, wat betekende niet dat we niet over de snelweg gingen maar een 'shortcut' namen. Helaas waren de eerste 40 kilometers een en al ellende; dirt road na dirt road. Helemaal door elkaar geschud en best chagrijnig bereikten we dan eindelijk (!) de normale weg daarna.
Bij de grens van Swaziland moesten we onze paspoorten laten zien en kregen we 2 stempels; 1 voor het verlaten van Zuid Afrika en 1 voor het binnengaan van Swaziland. We rijden Swaziland in en volgen 124 kilometer lang dezelfde weg. De eerste indruk is dat dit een erg arm land is. De omgeving van de weg waarop we rijden is een beetje troosteloos en eentonig. Overal kleine huisjes en op grote schaal. Wel leuk is dat de mensen, en vooral veel kindjes, hier ons toezwaaien.
Rond half 4 's middags komen we eindelijk aan bij het Mlilwane Wildlife Sanctuary (uiteindelijk dus 6,5 uur over de rit gedaan). We verblijven midden in de bush bush. Overal zijn dieren en geluiden. Onderweg naar onze
onderkomens, wat nog eens 3,5km over een dirtroad is, komen we langs water waar 2 mega grote krokodillen liggen. Zó dichtbij en mega vet!
De parents hebben de cottage, een huis met fenomenaal uitzicht. De dochters mogen in rieten hutjes slapen, ook leuk. Lekker basic en prima bedjes. Wel veel herrie omdat het riet niet echt isolerend is... Gelukkig hebben we een badkamertje aan het hutje gebouwd! Over het grasveld voor de groep hutjes lopen hertjes en ook everzwijnen. Bij het huis van de ouders worden Ellen en Thilly er even op gewezen dat de dieren hier de baas zijn. Een everzwijn met kleintjes valt hun aan omdat ze op haar weg staan. Snel rennen ze weg, stiekem (sorry) ziet het er grappig uit.
We eten in het restaurant van het park, prima maar niet super. Daarna is er nog een swazi dans maar dat vonden we niet zo heel boeiend. We sluiten de avond af met Ligretto en chillen bij het kampvuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
