dag 15 (10 augustus 2015)

Dag 15 / maandag 10 augustus 2015
Al vroeg vertrokken. Om 9 uur alles in de bus en rijden. Bestemming Sodwana Bay, onze laatste stop aan de Indische Oceaan voor we landinwaarts richting Swaziland trekken. Onderweg regen en slecht weer. We rijden langs de westkant van het iSimangaliso park. Op het eind zien we zelfs de giraffen naast ons lopen. We passeren vele dorpjes waar het altijd een drukte van belang is. Kraampjes met allerlei koopwaar en marktjes, schoolkinderen op weg naar of terugkomend van school en altijd vrolijk zwaaiend, en verder heel veel koeien, geiten en een verdwaalde ezel die op hun dooie akkertje de weg oversteken. Wat ook opvalt is de vervuiling. Townships zijn er in deze streek niet, maar de huisje zien er ongeveer hetzelfde uit. Ze staan wat verder uit elkaar en hebben vaak een stukje eigen grond. De omgeving van de dorpjes is toch vaak troosteloos. Elk bosje, elke struik of boom is vergeven van plastic of andere troep. Dat maakt de leefomgeving, in ieder geval in onze ogen, er niet fraai op. Het lijkt ook niemand te interesseren, want je kunt zien dat het er al lang ligt. Dit beeld herhaalt zich telkens. Elk dorpje, hoe klein ook, laat ditzelfde beeld zien. Vaak is het landschap oogverblindend mooi, maar staat in schril contrast met de rotzooi. Waar is hier een overheid? Wie neemt verantwoordelijkheid? Wat kan een gemeenschap hier zelf in ondernemen? Zomaar wat vragen.........
Sodwana Bay is de naam van het resort waar we verblijven. Verder is er eigenlijk niet veel. De streek trekt vooral duikers en vissers. Er is een camping en er zijn wat eenvoudige b&b's. Het hele gebied is beschermd terrein in verband met schildpadden en koraal. Er mag niet gebouwd worden. Om op het strand te komen moeten we door de ingang van hetzelfde natuurreservaat als vanuit St. Lucia, het iSimangoliso park, maar nu aan de uiterste noordzijde. Betalen dus. Wat ze bij het resort vertelden: alleen de bestuurder moet in de auto blijven. De rest stapt bij de poort uit en wandelt naar binnen. Dan is het gratis. Blijf je in de auto zitten, dan betaal je voor iedereen. De beambte kijkt wel pissig, maar we zien dit meerdere mensen zo doen. Ja, als je het moeilijk wilt hebben dan krijg je het ook zo. Na de slagboom iedereen weer in auto en tuffen maar! Eenmaal op het strand genieten we van een prachtig uitzicht op de baai. Wat rond gewandeld, foto's gemaakt en met de voetjes in zee gestaan. Het regent wat, en met een stevige wind is het vrij fris.De meiden vermaken zich ondertussen uitstekend met zand en water in het riviertje dat naar zee stroomt. Het wordt alweer vroeg donker dus we gaa snel terug naar ons resort. We moeten sowieso voor 6 uur het park uit zijn om geen boete te krijgen, een regel die alle parken hanteren om ervoor te zorgen dat er geen achterblijvers zijn. Onder het genot van een biertje kijken we in de bar naar rugby en cricket. Er is veel sport op tv. Zuid Afrika is zeer sport-minded en je ziet ook veel joggers en fietsers. Na het eten doen we spelletjes. De meiden Set, en wij brengen Thil de fijne kneepjes van het rikken bij. Graham is manager van het restaurant. Hij vindt het leuk om met ons te kletsen en al snel speelt hij met de meiden mee. We maken het niet laat. Morgen willen we gaan snorkelen, en wie weet, zwemmen met dolfijnen!